- wymęczyć
- wymęczyć {{/stl_13}}{{stl_8}}cz. dk VIIa, wymęczyćczę, wymęczyćczy, wymęczyćczony {{/stl_8}}{{stl_20}}{{/stl_20}}{{stl_12}}1. {{/stl_12}}{{stl_7}}'męcząc kogoś, wyczerpać jego siły; zmęczyć kogoś bardzo': {{/stl_7}}{{stl_10}}Wymęczył go pytaniami. Był wymęczony długim marszem. {{/stl_10}}{{stl_20}}{{/stl_20}}{{stl_12}}2. {{/stl_12}}{{stl_8}}pot. {{/stl_8}}{{stl_7}}'zrobić coś po długim mozole, trudzie, zwykle coś niezbyt udanego': {{/stl_7}}{{stl_10}}Wymęczył wypracowanie na zadany temat. Rysunek był nieciekawy, wymęczony. {{/stl_10}}
Langenscheidt Polski wyjaśnień. 2015.